De ‘mysterieuze’ Nederlandse F1-coureurs
Formule 1 is nog nooit zo populair geweest in Nederland. Max Verstappen steelt wekelijks de raceharten van het hele land. Naast Max zijn er in het verleden ook een aantal andere Nederlanders uitgekomen in de sport. Natuurlijk kennen we de vader van Max, Jos. Of de van tv bekende Robert Doornbos. Maar welke Nederlanders raceten nog meer in de koningsklasse? Lees het in deze blog!
Nederlands debuut
De Formule 1 is officieel begonnen in 1950. Twee jaar na de eerste race verschenen de eerste Nederlanders aan de start. Dit gebeurde op eigen grond tijdens de GP van Zandvoort van 1952. Jan Flinterman en Dries van der Lof krijgen de eer om Nederland voor het eerst in de geschiedenis te vertegenwoordigen. Beide mannen weten bij deze race geen punten te scoren. Het was ook de eerste en meteen de laatste F1-race van beide heren. Maar Nederland was bij deze wel op de kaart gezet! Er volgde meteen nog veel meer Nederlandse F1-verhalen.
Uit het oog maar niet uit het racehart
Vijf jaar nadat de eerste Nederlander zijn debuut had gemaakt verscheen de volgende landgenoot. Carel Godin de Beaufort rijdt in een tijdsbestek van zeven jaar een aantal van 27 races. Ook de eerste successen werden geboekt door De Beaufort. Hij is de eerste Nederlander ooit die in de koningsklasse punten weet te behalen. Een podium of overwinning zat er niet in voor hem. Hij miste daarvoor de krachtbron van een fabrieksteam.
Zijn laatste GP rijdt hij in 1964 op de Nürburgring in Duitsland, het kent een triest eind. Tijdens de training verliest de Nederlander de controle over zijn auto die vervolgens niet meer op het asfalt rijdt. Zijn bolide schiet omhoog en vliegt de bomen in die naast het circuit staan. De Nederlandse coureur wordt direct naar het ziekenhuis afgevoerd en vecht daar nog uren voor zijn leven. Uiteindelijk weet hij de crash niet te overleven. Carlo Godin de Beaufort sterft op dertigjarige leeftijd. Toch zal de racende jonkheer altijd worden herinnerd als de eerste Nederlander die voor ons landje punten behaalde. De bijnaam heeft hij niet voor niets gekregen. De Beaufort was een nette rijke man, die kon racen als de beste.
De beste autocoureur van de vorige eeuw
In het begin van de jaren ‘70 wint Nederlander Gijs van den Lennep de 24 uur van Le Mans. Een evenement dat niet veel mensen op hun naam weten te schrijven. Deze race won hij samen met niet zomaar iemand, namelijk met Helmut Marko. De huidig teamadviseur bij Red Bull Racing. De man die er voor zorgde dat Max Verstappen doorbrak in de sport.
Na de overwinning in Le Mans ging Van den Lennep aan de slag bij F1-team Stichting Autoraces Nederland. Van den Lennep stond bekend als een sympathieke man die met zelfspot kan terugblikken op zijn carrière. ‘’Ik ben wel eens vijf keer achter elkaar uitgevallen om de lulligste dingen. Toen dacht ik ook, waar ben ik eigenlijk mee bezig. En opeens krijg je het dan weer, zo’n reeks dat alles goed gaat.’’ Uiteindelijk weet Van den Lennep een podium nooit te behalen. Zijn Formule 1-carrière eindigt in 1975. Met twee punten verlaat hij de koningsklasse maar wordt wel in 1999 uitgeroepen tot de beste Nederlandse autocoureur van de eeuw. Hoogstwaarschijnlijk door die ene grandioze overwinning in Le Mans.
Profiteren van het banden drama
Zegt de Grand Prix van Amerika in 2005 jou nog wat? Christijan Albers in ieder geval wel. Albers is de coureur die tussen 2005 en 2007 actief was in de Formule 1. Hij behaalde op deze baan zijn enige punten in een merkwaardig weekend. De baan in Amerika was al niet heel erg spectaculair. De rijders raceten op een redelijk makkelijke en wijde layout waar Albers niet echt van onder de indruk was. ‘’Het is opzich wel interessant, maar niet iets wat heel moeilijk is. Jij zou het ook nog wel kunnen.’’ Grapt Albers met SBS-verslaggever Jack Plooij.
Op de zondag zagen we iets gebeuren in de Formule 1 wat nog nooit eerder was vertoond. In die tijd konden de teams nog kiezen met welk merk banden ze wilden rijde